Jos heeft zijn inwerkperiode bijna afgesloten, waarna zijn carrière als gast(man)heer in het theehuis kan beginnen. Het woord man komt in dit verband (helaas) te weinig voor. We zijn dan ook heel blij met Jos.
Er was hem verteld, dat het met name op de zondagen behoorlijk druk kon zijn in het theehuis. Dus was het voorstel om Jos een zondag mee te laten lopen in zijn inwerkperiode. Nou bleek dat net een zondag te zijn waarop het bijzonder rustig was. Omdat hij in de vakantieperiode ingewerkt is, heeft hij sowieso nog geen echt drukke dagen meegemaakt.
Jos en ik kennen elkaar een beetje via wederzijdse vrienden. Via deze vrienden kwam hij ook bij het theehuis terecht. Ik heb hem o.a. ontmoet toen ik een pedicurebehandeling bij zijn vrouw Nur onderging. Zij heeft een behandelruimte aan huis. Zijn dochter zat haar huiswerk te maken aan de eettafel. Inmiddels is de dochter het huis uit en verblijft in Jakarta. Dit via connecties van zijn vrouw Nur, die uit Indonesie komt. Dochter Marissa doet hier een tussenjaar in haar studie en is op zoek naar een carrière in de media. Momenteel is zij een soort personal assistant van een bekende Indonesische actrice, met wie zij overal mee naartoe reist. En in dure hotels overnacht. Een prachtig leven dus!
Jos heeft nog 1 broer. Helaas is de relatie met hem niet best. Jos heeft helemaal een niet erg prettige jeugd gehad. Gelukkig maakt hij dat nu met vrouw en dochter ruimschoots goed. Behalve een broer heeft Jos ook nog een halfzusje uit het 2e huwelijk van zijn vader. Met deze kant van de familie is de relatie wel goed.
Hij heeft in de horeca gewerkt maar omdat hij multiple sclerose (MS) heeft, lukte dat niet meer. Gelukkig is het een lichte vorm die zich vooral uit in een flinke vermoeidheid. MS is een ziekte van het centrale zenuwstelsel, die gepaard gaat met ontstekingen in de zenuwcellen van hersenen en ruggenmerg. Helaas is er nog geen behandeling voor deze ziekte.
Jos woont in de wijk Selwerd, in een leuke eengezinswoning. Niet ver van het theehuis dus.
Zijn hobby’s zijn zwemmen (fanatiek), fitness 2x per week (vooral voor zijn gezondheid want hij vindt het niet echt leuk) en boetseren en schilderen. Boetseren doet hij in het buurthuis, schilderen (vooral portretten) met name thuis.
Net als Bianca, die ik de vorige keer interviewde, heeft Jos ook als levensmotto: elke dag is er één. Wat zijn ziekte betreft: hij wil er mee leren leven. Maar accepteren is even een brug te ver…
Van harte welkom in het theehuis Jos en ik hoop dat je het naar je zin zult hebben!
» Theehuisnieuws september 2019 – Margriet van der Velde«